Για το κτίριο αυτό ακολουθήθηκαν δύο διακριτές προσεγγίσεις: μία για τα δώματα και μία άλλη για το αίθριο. Τα δώματα διαμορφώνονται σαν να ξετυλίγεται ένα πράσινο χαλί διαφορετικών αποχρώσεων και υφών. Οι οπτικές διατηρούνται ανοιχτές προς τον επιβλητικό Ταΰγετο, την ύπαιθρο και την πόλη της Σπάρτης. Το αίθριο, ως χώρος που σχηματίστηκε ανάμεσα στους δύο κεντρικούς κτιριακούς όγκους, διαμορφώθηκε σαν μια ανοιχτή εσωτερική πλατεία του κτιρίου. Είναι ένας χώρος συνάθροισης αλλά και μερικής απομόνωσης.
