Η βασική ιδέα εστίασε στη δημιουργία ενός ανοιχτού επίσημου καθιστικού, ως συνέχεια και προέκταση των χώρων του σπιτιού. Στο όριο του δώματος, ο χειρισμός των οπτικών με επιλεκτική χρήση του πρασίνου κατά τρόπο ώστε να ελαχιστοποιείται η επίδραση των κτιρίων προσφέρει την ψευδαίσθηση ότι η βλάστηση και το τοπίο των βουνών αποτελούν το φυσικό σύνορο αυτού του ταρατσόκηπου
